من و گیتار

گیتار عزیزم ممنون که تحملم کردی اولین بار که دستم گرفتمت توهم غریبی میکردی نشد که برم کلاس تا کسی یادم بده تو اتاق خلوتم فقط تو بودی و من و انگشتایی که الکی میخوردن به سیمات.برفو بارون که میبارید میومدم سراغت اما بلد نبودم کاری کنم باهام حرف بزنی کنارم موندی تحملم کردی درست بر عکس آدما بعضی وقتا یه صداهایی درمیاوردی خوشم میومد حس میکردم داری باهام رفیق میشی کم کم چشام خیس میشدو رفقاتمون محکم تر دیگه شروع کردی باهام حرف بزنی چیزی که باعث شده کسی که اصلا هیچی از گیتار نمیدونه اما گیتار بزنه چیه؟ شاید معجزه عشق 

                                      مرسی گیتار عزیزم